İyi Mi Geceler?

Hani şimdi gecenin bir vakti ya.

Herkes kelimelerden el çekmiş, mışıl mışıl uyurken.. 

Sanki tüm sözlerin sesleri ilahm olur gibi dillere..

Müzik de nereden çıktı öyle pat diye? Bu neyin hayaleti? Bu gecelerin derdi ne böyle?

Niye bildiğim ama hatırlayamadığım şeyleri çağrıştırıyor dinlediğim her melodi?

Uyumamanın da bir anlamı olmalı oysa. 

Bir amacı belki de.. 

Kelimeler dinlenmeli Sema sus, gece gece nereden çıktı bu konuşma arzusu?

Kapat gözlerini hadi kızım, nasılsa yarın hep olur..

Nasılsa güneş hep doğar hadi kapat gözlerini..

Duyma, dinleme Sema boş ver evladım hatırlama..

Anlatma, dillendirme..

Anlattın da ne oldu? Kim verebilir ki sana sen istemezsen içini serinleten o suyu?

Su demişken..

Su demişken..

Bir bardak su insanı yakmaya yeter.. nasıl mı? 

Yüklediğin anlam değil, bu kaderin yazısı gibi..

Evet, diyorum o bir bardak su ne de çokmuş..

Oldum olası, küçüklüğümden bu yana suya hep hürmet etmişimdir. Mevsiminden önce düşen yapraklar için üzülmüş, ağaçlara insanlardan çok sarılmışımdır.

Bir tüy görsem göklere sunup, bir kuşun uçmaktan vaz geçmemiş olmasını dilemişimdir..

Son baharda hiç yapraklara basmadım ben.. 

Toprağa saygı duymuşumdur.

Ateşten büyülenmişimdir..

Sanırım elementleri seviyorum..

Ama su başka.. çok susasam dahi birinden bir bardak su istemek benim için hep külfettir..

Ağır gelmiştir.. 

Utanmışımdır..

Bazen çaktırmasam da..

Ve düşmanım dahi olsa bir bardak su isteyene o suyu vermekten hiç gocunmam..

Su başka işte.

Yağmur da çok güzel..

Hele yağmur damlaları.. 

Her neyse işte birinin susamasını hissetmek der bu yazıyı burada bitiririm..

Çünkü gece ağır gelmeye başladı.. kulağımda da Sabahat Akkiraz 'ah Aşk' dedikçe gönlüm titriyor..

En iyisi susmak..

İyi geceler..