Ah Bir Trenim Olsa

Bir trenim olsun istiyorum. Çok hızlı ve çok modern olmasına gerek yok..

Hatta modern olmasın..

Ama her vagonu ayrı renklerle boyayım, içerisinde kitaplar olsun istiyorum..

Hikayesi olsun her odasının..

Kafasını dinlemek, ruhunu dinlemek, gönlünü dinlemek isteyen bu trene binsin istiyorum..

Gündüz ve gecelerce yol alsın..

Çaylar ücretsiz olsun ve içerideki tüm çalışanlar gülümsesin istiyorum..

Kimse üşümesin..

Ve aç kalmasın..

Ama herkes öyle elini kolunu sallayarak trene alınmasın istiyorum..

Mesela kalbinde sevgi olmayanlar binemesin bu trene. 

Sonra arkadaşlarını üzen, sırf canı istiyor diye kalp kıranlar binmesin. Önce kapının önünde arınsınlar bu duygulardan. Yoksa kötü de olsa her insan trene binmeyi hak eder..

Kimse diğerinden daha fazla ya da daha az bir konforla yolculuk yapmasın. Herkesin şartları eşit olsun..

Ama ben adalete inanıyorum, eşitliğe değil..

Bu yüzden eşitliklerini kendi kalplerindeki sevgi ve adaletle değiştirsinler..

Sonra bazı zamanlarda türküler çalsın bazı vagonlarda..

Herkesin camı temiz olsun..

Hayata baktığımız pencereleri görebilelim..

Yolculuklar hedefli olsun.. 

Binerken ve inerken insanlar aynı olmasın.. 

Oysa ben insanlara dair ümitlerimi, bir gün insanın değişebileceğine olan inancımı çoktan kaybettim. Ama yine de bir parça sevgi.. 

gerçekten dilenci değilim.. 

Ama bir trenim olsun..

Kalbe yakın durakları olsun..

Gece ay ışığını ve yıldızları, gündüz yağmuru, karı, kışı ve yazı görülebilen bir trenim olsun..

Duraklara isim vermeyi de düşündüm ama uçma Sema, herkesin istediği durağın ismini bilemeyebilirsin..

Bir de unutmadan trenimizde hiçbir eloktronik cihaz çalışmamaktadır.. 

İnsanlar konuşmak istedikleriyle konuşma fırsatı bulsunlar.. 

Haber vermek istedikleri olursa da ankesörlü telefon koyarız..

Ahh içim coştu..

Kardan adam yapmak istiyorum..

Gidip kitap okuyayım belki bir gün trenim olursa içine koyarım..