Başlık Yok..

Bir gün sana yazacak hiçbir şey bulamayacağım. Ve o gün belki yarın belki yarından da yakın..

Ve inan zerre suçu olmayacak hiç kimsenin.

Kimsenin omuzlarında bir yük olmayacak, herkes özgür kalacak kelimelerden.

Ne bir ah ne bir damla gözyaşı..

Ama eminim bir gün, bütün bu iç hesaplaşmalarım bittiği gün mesela, sana yazacak tek kelime bulamayacağım. Tek kelimem kalmayacak senin adına içimde.

İnsanlardan kaçmak istiyorum. Kaçmanın kurtuluş olmadığını bile bile üstelik. Ama kaçmak istiyorum. Çünkü bir hayli rahatsız edenlerine tanıklık ediyorum.

Ama güzel şeyler de var hayatta. Mesela sana yazacak bir şey bulamayışımın üzerinden çok geçmeden yeni bir hikâye derleyeceğim. Belki 30 umda belki 29 umda..

O kadar yakın düşün..

Yeni bir masal sabahında, bulutların ardından gülümserken güneş, tüm neşemi giyinerek uyanacağım sabahlara.

Evet, seni yazarken yapamıyorum bunu. Hem gözlerim de şiş zaten.

İşin aslı hiçbir şey senin yüzünden de değil. Ama istemiyorum artık. Kalbimde atmanı istemiyorum.

Olur olmadık yerlerde heyecanlanmayı, nabzımın yükselmesini, sesimin ve hatta göz kapaklarımın titremesini istemiyorum.

Bir şarkıda aklıma gelmeni, sonra başka bir şarkıda yine ve derken tüm müzik listemde bir anı bırakmanı istemiyorum.

Ama inan buna, bir gün bunların hepsi bitecek. Ve o gün tek kelimem kalmayacak..

Bazı yazılar okunmasın diye yazılır, bu da öyle. Bu yüzden bir başlığı olmayacak..