Her çokluğum neticede azdır
Nazınla kanıyor gönlüm
Süzülmesin
Hor gözyaşlarım
Üzerinde sırlarım yazıyor
Süzülürse eğer
Gönlüne dökülür sözlerim
Görmek ve söylemek karışmasın
Hor gözyaşlarımdan
Viranelerin artık kalmış kalıntılarından
Pes etmişler zaten
Gam denizinde kederlenme
Sızma oturduğun yere
Bakma yanaklarımdan süzülen sırlara
Mendil de verme bana
Dökmem ona sözlerimi
Yüreğini açarsan eğer
Dökülür belki
Çünkü gönül cevherdir
Beden arayamaz
Gönül “gitme” derse
Beden de gitmez
Gelemedim “affet”
Gönlümün sırlarını dökemedim “affet”
Müsaadesiz ve mahcuptum “affet”
Ayaklarım mazur ve tedirgindi “affet”
Ama bilmek istersen sırrımı, sözlerimi
Sızdığın yere döküldü, dikkat et.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder