Kuşların Müjdesi

Uzun zamandan sonra ilk defa bugün yalnız dışarı çıktım..

Kulaklığımı taktım ve her adımda kendi içime yolculuğum başladı..

Seviyorum kendime doğru yol almayı. 

Kulağımda geçen hafta dinlemeye bir türlü fırsat bulamadığım cuma hutbesi..

Hava yumuşacık, yazımsı bir yumuşaklık..

Tek tük insanlar, birbirine çarpmadan, birbirine gülümsemeden, selam vermeden ve hatta başlarını kaldırıp birbirine bakmadan yürüyorlardı..

Gökyüzü yağmur toplar gibi beyazlı siyahlı bulutlarla kaplıydı. 

Havaya sarıldım. 

Cuma hutbesinde hoca, 'ruh ile kalp aynı hizadadır' dedi o anda. 

Ben havaya sarılmışken, ona kucak açmışken ve o beni bağrına basmışken bunu duydum..

Gülümsedim.. 

Normalde de çok gülerim ama bu gülümsemeydi..

İlerledim.. yol ne güzeldi..

Birbirinden farklı kuşlar uçuşuyordu.

Bir karga plastik bir şişeyi ağzına almış, biraz havalanıp şişe düşünce yere inip yine aynını tekrarlıyordu. 

Yerde ekmekler vardı, belli ki kuşlar için atılmıştı. Birbirinden farklı kuşlar endazeleri kadar nasibini alıp gökyüzünde kanat çırpıyorlardı..

Kavga etmeden, hakaret etmeden, dalga geçmeden, makam-mevkii gözetmeden, aç gözlük yapmadan.. sadece kendilerine yetecek kadar..

Serçe, güvercin, martı, karga, kumru.. 

Durdum selam verdim hepsine. Ve imrendim..

'Biz insanlar sevgili kuşlar, kavgasız yaşayamayız, bağırmadan sesimiz duyulmaz zannederiz..

Biz insanlar sevgili kuşlar; konuşarak kalp kırarız, kelimelerle can yakarız. 

Siz konuşmadan nasıl anlaşıyorsunuz?'

Söze girdi güvercin; 'kalpleriniz var ve sevemiyor musunuz? Açlarınız var ve yemeklerinizi çöpe mi döküyorsunuz? Kulaklarınız birbirinizi duymak için değil mi? Birbirinizin acısına sağır mısınız?' 

Başımı öne eğdim.. gözüm doldu, şiir okumak ve özür dilemek istedim. 

Derken serçe sıçradı olduğu yerden 'merhamet hırkasını gönlünüze giydirmiyor musunuz?' 

Gözlerim iyice doldu.. 

Hoca da o an 'ey iman edenler! İman edin..' dedi..

Karga gülümsedi 'gel plastikle oynayalım hem sana göklerden bir haber sunayım' dedi. 

Heyecanlandım.. 

Kumru'ya baktı ve Martı gözlerini ovuşturdu..

Karga gülümsedi 'hani demiştinya Allah'ım Orfeus'un üzerini ört, hasta olmasın diye' dedi..

Göğsüm sıkıştı bunu duyunca ama 'evet' dedim..

Gülümseyerek 'Allah onu sana bağışladı.. 

üzerini senin sevginle örttü..' dedi

Secdeye kapandım ve oradan uzaklaştım.. 

İçime doğru aldığım yolda bir karga'nın sesinde Orfeus'un nefesini buldum..

Yaramdan da hoşum Yarimden de..