Gün aydın
Bugün iş yerine beni martılar getirdi. O an çok
heyecanlandım. Bu neyin sevgisi bilmiyorum fakat kuşların kanatları beni
büyülüyor.
O heyecanın 5 dakika öncesinde kulağımdaki şarkı; ‘yalnızlık
senden kolay hiç yorma kendini’ diyordu. Ne kadar ağır diye düşünüyor, dalgın
dalgın yürüyordum ki bir anda martıların kanat şovlarına şahitlik ettim.
Çok konuşasım yok bugünlerde. Çok yazasım da yok. Bu yazı bu
kadar olsun.
Şu an arka fonda da Şövkət Ələkbərova — Getmə şarkısı
çalıyor. O da biraz beni ne bileyim dağıttı sanki. Dağıttı derken; sarsmadı. Çok
konuşasım olmadığından kendimi müziğe bırakmak istiyorum.
Bitti.
